فصلنامه «نقدادبی»،نقدهایی را در اولویت قرار می‌دهد که ویژگی برجسته و ممتاز یک اثر ادبی را معرفی و نقد کنند. یا روش تازه‌ای را به کارگرفته باشند. نقدهای مثلا بررسی ساختار روایت رمان.../ ریخت‌شناسی داستان .../ بررسی تصویری .../ بررسی فرمالیستی.../ نقد روان‌شناختی ...از منظر فروید، یونگ، لکان و ...
چنین نقدهایی جنبه آموزشی غالب است و داوران آنها را به عنوان مقاله ترویجی یا مروری ارزیابی می‌کنند و آنها را فاقد ماهیت پژوهشی می‌دانند. این روزها کاربرد چنین روش‌هایی کم کم به کلیشه بدل شده و در روند داوری‌های مقالات شاهدیم که اجرای آنها در آثار ادبی مختلف به نتایج مشابهی می‌انجامد مگر آنجا که اثر ادبی در آن زمینه ارزش منحصر به فردی داشته است. نقد باید اساساً وجه ممیزه و برجستگی خاص اثر را چنان بازنمایی کند که فردیت و تشخص هنری متن و ارزش خلاقه آن را در تاریخ ادبیات یا در درون یک ژانر ادبی نشان دهد.
قابل توجه نویسندگان مقالات
* از منتقدان و محققان محترم مؤکداً درخواست می‌شود مقالات خود را با موازین فصلنامه و شیوه‌نامه‌ای که در آغاز هر شماره درج می‌شود تنظیم نمایند.
* در بارۀ پوشه حاوی مقاله
الف) عنوان پوشه حتماً همان «نام مقاله» باشد. از درج نامهای اختصاری، عنوانهای عمومی مانند «مقاله، مقالۀ نهایی، کل مقاله» و مانند آن خود داری کنید.
ب) فاقد نام و مشخصات نویسندگان در متن مقاله باشد. در ج مشخصاتمانع ارسال مقاله به داوری است.
ج) فصلنامه نقد ادبی از انتشار مقالات با حجم بیش از 6500 واژه معذور است.
صاحب امتیاز
ابتدای صفحه